Definify.com

Definition 2024


onschuldig

onschuldig

Dutch

Adjective

onschuldig (comparative onschuldiger, superlative onschuldigst)

  1. Innocent.

Inflection

Inflection of onschuldig
uninflected onschuldig
inflected onschuldige
comparative onschuldiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial onschuldig onschuldiger het onschuldigst
het onschuldigste
indefinite m./f. sing. onschuldige onschuldigere onschuldigste
n. sing. onschuldig onschuldiger onschuldigste
plural onschuldige onschuldigere onschuldigste
definite onschuldige onschuldigere onschuldigste
partitive onschuldigs onschuldigers