Definify.com
Definition 2025
ongestoord
ongestoord
Dutch
Adjective
ongestoord (comparative ongestoorder, superlative ongestoordst)
Inflection
| Inflection of ongestoord | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ongestoord | |||
| inflected | ongestoorde | |||
| comparative | ongestoorder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | ongestoord | ongestoorder | het ongestoordst het ongestoordste |
|
| indefinite | m./f. sing. | ongestoorde | ongestoordere | ongestoordste |
| n. sing. | ongestoord | ongestoorder | ongestoordste | |
| plural | ongestoorde | ongestoordere | ongestoordste | |
| definite | ongestoorde | ongestoordere | ongestoordste | |
| partitive | ongestoords | ongestoorders | — | |