Definify.com
Definition 2025
nerian
nerian
Old English
Verb
nerian
- to save; rescue; preserve
- Wyrd oft nereð / unfægne eorl þonne his ellen deah. Fate will often save a man not fated to die, when his courage is strong. (Beowulf, ll. 572-3)
Conjugation
Conjugation of nerian (weak class 1)
| infinitive | nerian | tō nerianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | neriġe | nerede |
| 2nd-person singular | nerest | neredest |
| 3rd-person singular | nereþ | nerede |
| plural | neriaþ | neredon |
| subjunctive | present | past |
| singular | nerie | nerede |
| plural | nerien | nereden |
| imperative | ||
| singular | nere | |
| plural | neriaþ | |
| participle | present | past |
| neriende | nered | |
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *nazjaną. Cognate with Old English nerian, modern Dutch (ge)neren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈneriɑn/
Verb
nerian
- to save
- that kind uueldi nerean af ther nōdi - the child wanted to save himself from need. (Heliand, verse 2102)
Conjugation
Conjugation of nerian (weak class 1)
| infinitive | nerian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | neriu | nerida |
| 2nd person singular | neris | nerides |
| 3rd person singular | nerid | nerida |
| plural | neriad | neridun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | nerie | neridi |
| 2nd person singular | neries | neridis |
| 3rd person singular | nerie | neridi |
| plural | nerien | neridin |
| imperative | present | |
| singular | neri | |
| plural | neriad | |
| participle | present | past |
| neriandi | ginerid, nerid | |
Descendants
- Middle Low German: nēren
- Low German: nähren