Definify.com
Definition 2025
meridionalis
meridionalis
Latin
Adjective
merīdiōnālis m, f (neuter merīdiōnāle); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | merīdiōnālis | merīdiōnāle | merīdiōnālēs | merīdiōnālia | |
| genitive | merīdiōnālis | merīdiōnālium | |||
| dative | merīdiōnālī | merīdiōnālibus | |||
| accusative | merīdiōnālem | merīdiōnāle | merīdiōnālēs | merīdiōnālia | |
| ablative | merīdiōnālī | merīdiōnālibus | |||
| vocative | merīdiōnālis | merīdiōnāle | merīdiōnālēs | merīdiōnālia | |
Synonyms
Antonyms
- (southern): boreālis, septentriōnālis
Related terms
References
- meridionalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “meridionalis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.