Definify.com
Definition 2025
lecto
lecto
Latin
Etymology 1
From legō (“I read, gather”) + -tō (frequentative suffix).
Verb
lectō (present infinitive lectāre, perfect active lectāvī, supine lectātum); first conjugation
- (rare) Synonym of lectitō
Inflection
| Conjugation of lecto (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | lectō | lectās | lectat | lectāmus | lectātis | lectant |
| imperfect | lectābam | lectābās | lectābat | lectābāmus | lectābātis | lectābant | |
| future | lectābō | lectābis | lectābit | lectābimus | lectābitis | lectābunt | |
| perfect | lectāvī | lectāvistī | lectāvit | lectāvimus | lectāvistis | lectāvērunt, lectāvēre | |
| pluperfect | lectāveram | lectāverās | lectāverat | lectāverāmus | lectāverātis | lectāverant | |
| future perfect | lectāverō | lectāveris | lectāverit | lectāverimus | lectāveritis | lectāverint | |
| passive | present | lector | lectāris, lectāre | lectātur | lectāmur | lectāminī | lectantur |
| imperfect | lectābar | lectābāris, lectābāre | lectābātur | lectābāmur | lectābāminī | lectābantur | |
| future | lectābor | lectāberis, lectābere | lectābitur | lectābimur | lectābiminī | lectābuntur | |
| perfect | lectātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | lectātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | lectātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | lectem | lectēs | lectet | lectēmus | lectētis | lectent |
| imperfect | lectārem | lectārēs | lectāret | lectārēmus | lectārētis | lectārent | |
| perfect | lectāverim | lectāverīs | lectāverit | lectāverīmus | lectāverītis | lectāverint | |
| pluperfect | lectāvissem | lectāvissēs | lectāvisset | lectāvissēmus | lectāvissētis | lectāvissent | |
| passive | present | lecter | lectēris, lectēre | lectētur | lectēmur | lectēminī | lectentur |
| imperfect | lectārer | lectārēris, lectārēre | lectārētur | lectārēmur | lectārēminī | lectārentur | |
| perfect | lectātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | lectātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | lectā | — | — | lectāte | — |
| future | — | lectātō | lectātō | — | lectātōte | lectantō | |
| passive | present | — | lectāre | — | — | lectāminī | — |
| future | — | lectātor | lectātor | — | — | lectantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | lectāre | lectāvisse | lectātūrus esse | lectārī | lectātus esse | lectātum īrī | |
| participles | lectāns | — | lectātūrus | — | lectātus | lectandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| lectāre | lectandī | lectandō | lectandum | lectātum | lectātū | ||
Etymology 2
Non-lemma forms.
Participle
lēctō
- dative masculine singular of lēctus
- dative neuter singular of lēctus
- ablative masculine singular of lēctus
- ablative neuter singular of lēctus
Noun
lectō
References
- lecto in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “lecto”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.