Definify.com
Definition 2025
laedens
laedens
Latin
Participle
laedēns m, f, n (genitive laedentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | laedēns | laedentēs | laedentia | ||
| genitive | laedentis | laedentium | |||
| dative | laedentī | laedentibus | |||
| accusative | laedentem | laedēns | laedentēs | laedentia | |
| ablative | laedente, laedentī1 | laedentibus | |||
| vocative | laedēns | laedentēs | laedentia | ||
1When used purely as an adjective.