Definify.com
Definition 2024
kussen
kussen
Dutch
Verb
kussen
- (transitive) to kiss, to give a kiss to
- Ik kuste hem zachtjes op zijn wang.
- I kissed him gently on the cheek.
- Ik kuste hem zachtjes op zijn wang.
- (intransitive) to practice kissing
- Niemand kust beter dan hij.
- Nobody kisses better than he.
- Niemand kust beter dan hij.
Inflection
| Inflection of kussen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kussen | |||
| past singular | kuste | |||
| past participle | gekust | |||
| infinitive | kussen | |||
| gerund | kussen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kus | kuste | ||
| 2nd person sing. (jij) | kust | kuste | ||
| 2nd person sing. (u) | kust | kuste | ||
| 2nd person sing. (gij) | kust | kuste | ||
| 3rd person singular | kust | kuste | ||
| plural | kussen | kusten | ||
| subjunctive sing.1 | kusse | kuste | ||
| subjunctive plur.1 | kussen | kusten | ||
| imperative sing. | kus | |||
| imperative plur.1 | kust | |||
| participles | kussend | gekust | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
Derived terms
Related terms
Descendants
- Afrikaans: kus
Etymology 2
From Middle Dutch cussin, from Old French cuisin, cussin.
Noun
kussen n (plural kussens, diminutive kussentje n)
Derived terms
- beddenkussen
- hoofdkussen
- kantkussen
- rugkussen
- sierkussen
- stoelkussen
- stootkussen
- voetkussen
- zitkussen
- kussengevecht
- kussenkast
- kussensloop
Etymology 3
Non-lemma forms.
Noun
kussen
- Plural form of kus