Definify.com

Definition 2024

kurumak

kurumak

Turkish

Verb

kurumak ‎(third-person singular simple present kurur)

  1. (intransitive) to dry, dry up get dry
  2. (for a plant) to wither, die
  3. (for a person) to get weak and thin

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kurur muyum? kurur musun? kurur mu? kurur muyuz? kurur musunuz? kururlar mı?
present continuous kuruyor muyum? kuruyor musun? kuruyor mu? kuruyor muyuz? kuruyor musunuz? kuruyorlar mı?
past definite kurudum mu? kurudun mu? kurudu mu? kuruduk mu? kurudunuz mu? kurudular mu?
past continuous kuruyor muydum? kuruyor muydun? kuruyor muydu? kuruyor muyduk? kuruyor muydunuz? kuruyorlar mıydı?
future simple kuruyacak mıyım? kuruyacak mısın? kuruyacak mı? kuruyacak mıyız? kuruyacak mısınız? kuruyacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kurumam kurumazsın kurumaz kurumayız kurumazsınız kurumazlar
present continuous kurumuyorum kurumuyorsun kurumuyor kurumuyoruz kurumuyorsunuz kurumuyorlar
past definite kurumadım kurumadın kurumadı kurumadık kurumadınız kurumadılar
past continuous kurumuyordum kurumuyordun kurumuyordu kurumuyorduk kurumuyordunuz kurumuyordular
future simple kurumayacağım kurumayacaksın kurumayacak kurumayacağız kurumayacaksınız kurumayacaklar

Derived terms

Related terms

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*Kūrɨ-k,-gak”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Etymology

From Ottoman Turkish قورومق ‎(kurumak, “to dry, dry up, (of plants) to die, to become thin”), from Proto-Turkic *Kūr(ɨ)- ‎(“to dry up”).[1]

Similar Results