Definify.com
Definition 2025
kumara
kumara
Finnish
Adjective
kumara (comparative kumarampi, superlative kumarin)
Declension
| Inflection of kumara (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kumara | kumarat | |
| genitive | kumaran | kumarien | |
| partitive | kumaraa | kumaria | |
| illative | kumaraan | kumariin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kumara | kumarat | |
| accusative | nom. | kumara | kumarat |
| gen. | kumaran | ||
| genitive | kumaran | kumarien kumarainrare |
|
| partitive | kumaraa | kumaria | |
| inessive | kumarassa | kumarissa | |
| elative | kumarasta | kumarista | |
| illative | kumaraan | kumariin | |
| adessive | kumaralla | kumarilla | |
| ablative | kumaralta | kumarilta | |
| allative | kumaralle | kumarille | |
| essive | kumarana | kumarina | |
| translative | kumaraksi | kumariksi | |
| instructive | — | kumarin | |
| abessive | kumaratta | kumaritta | |
| comitative | — | kumarine | |