Definify.com
Definition 2025
Kuman
kuman
kuman
See also: Kuman
Old Saxon
Alternative forms
Verb
kuman
- to come
Conjugation
Conjugation of kuman (strong class 4)
| infinitive | kuman | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | kumu | quam |
| 2nd person singular | kumis | quāmi |
| 3rd person singular | kumid | quam |
| plural | kumad | quāmun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | kume | quāmi |
| 2nd person singular | kumes | quāmis |
| 3rd person singular | kume | quāmi |
| plural | kumen | quāmin |
| imperative | present | |
| singular | kum | |
| plural | kumad | |
| participle | present | past |
| kumandi | gikuman, kuman | |
Descendants
- Low German: kamen