Definify.com
Definition 2025
keitin
keitin
Finnish
Noun
keitin
- cooker (appliance or utensil for cooking food)
- short for kahvinkeitin (“coffee machine, coffeemaker”)
- electric kettle
- portable stove
- (as modifier in compounds) cooking
- digester (in process industry, a vessel in which chemical or biological reactions are carried out in elevated temperature)
Declension
| Inflection of keitin (Kotus type 33/kytkin, tt-t gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | keitin | keittimet | |
| genitive | keittimen | keittimien keitinten |
|
| partitive | keitintä | keittimiä | |
| illative | keittimeen | keittimiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | keitin | keittimet | |
| accusative | nom. | keitin | keittimet |
| gen. | keittimen | ||
| genitive | keittimen | keittimien keitinten |
|
| partitive | keitintä | keittimiä | |
| inessive | keittimessä | keittimissä | |
| elative | keittimestä | keittimistä | |
| illative | keittimeen | keittimiin | |
| adessive | keittimellä | keittimillä | |
| ablative | keittimeltä | keittimiltä | |
| allative | keittimelle | keittimille | |
| essive | keittimenä | keittiminä | |
| translative | keittimeksi | keittimiksi | |
| instructive | — | keittimin | |
| abessive | keittimettä | keittimittä | |
| comitative | — | keittimineen | |
Compounds
|
|
|
|
Etymology 2
Verb
keitin
- First-person singular indicative past form of keittää.