Definify.com
Definition 2025
kapu
kapu
English
Noun
kapu (plural kapu)
- Taboo, especially in Hawaiian contexts.
- 2004, Richard Fortey, The Earth, Folio Society 2011, p. 43:
- The operation of taboos – or kapu – kept society ordered, quite cruelly on occasion.
- 2004, Richard Fortey, The Earth, Folio Society 2011, p. 43:
Hawaiian
Etymology
From Proto-Polynesian *tapu, from Proto-Oceanic *tabu, from Proto-Eastern Malayo-Polynesian *tambu
Noun
kapu
Hungarian
kapu
Etymology
From a Turkic language, compare Old Turkic kapug, Ottoman Turkish قاپو (kapu, “gate”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒpu]
- Hyphenation: ka‧pu
Noun
kapu (plural kapuk)

kapu
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kapu | kapuk |
| accusative | kaput | kapukat |
| dative | kapunak | kapuknak |
| instrumental | kapuval | kapukkal |
| causal-final | kapuért | kapukért |
| translative | kapuvá | kapukká |
| terminative | kapuig | kapukig |
| essive-formal | kapuként | kapukként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kapuban | kapukban |
| superessive | kapun | kapukon |
| adessive | kapunál | kapuknál |
| illative | kapuba | kapukba |
| sublative | kapura | kapukra |
| allative | kapuhoz | kapukhoz |
| elative | kapuból | kapukból |
| delative | kapuról | kapukról |
| ablative | kaputól | kapuktól |
| Possessive forms of kapu | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | kapum | kapuim |
| 2nd person sing. | kapud | kapuid |
| 3rd person sing. | kapuja | kapui |
| 1st person plural | kapunk | kapuink |
| 2nd person plural | kaputok | kapuitok |
| 3rd person plural | kapujuk | kapuik |
Derived terms
(Expressions):
Latvian
Noun
kapu m
- accusative singular form of kaps
- instrumental singular form of kaps
- genitive plural form of kaps
- genitive plural form of kapi
Lower Sorbian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkapu/
Noun
kapu