Definify.com
Definition 2025
kaatsen
kaatsen
Dutch
Verb
kaatsen
- to bounce
- to play a ball sport
Inflection
| Inflection of kaatsen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kaatsen | |||
| past singular | kaatste | |||
| past participle | gekaatst | |||
| infinitive | kaatsen | |||
| gerund | kaatsen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kaats | kaatste | ||
| 2nd person sing. (jij) | kaatst | kaatste | ||
| 2nd person sing. (u) | kaatst | kaatste | ||
| 2nd person sing. (gij) | kaatst | kaatste | ||
| 3rd person singular | kaatst | kaatste | ||
| plural | kaatsen | kaatsten | ||
| subjunctive sing.1 | kaatse | kaatste | ||
| subjunctive plur.1 | kaatsen | kaatsten | ||
| imperative sing. | kaats | |||
| imperative plur.1 | kaatst | |||
| participles | kaatsend | gekaatst | ||
| 1) Archaic. | ||||