Definify.com

Definition 2024


invideo

invideo

Latin

Verb

invideō (present infinitive invidēre, perfect active invīdī, supine invīsum); second conjugation

  1. (transitive, intransitive) I look askance or maliciously at, cast an evil eye upon.
  2. (figuratively) I am prejudiced against someone or influenced by prejudice.
    1. (by extension) I am unwilling or loath; begrudge; refuse, deny; hinder, prevent.
      • 8 CE, Ovid, Metamorphoses 4.154–157
        hoc tamen amborum verbis estote rogati,
        o multum miseri meus illiusque parentes,
        ut, quos certus amor, quos hora novissima iunxit,
        conponi tumulo non invideatis eodem
        Wretched parents of Pyramus and Thisbe, listen to us,
        Listen to both our prayers, do not begrudge us,
        Whom death has joined, Iying at last together
        In the same tomb.
    2. (by extension) I envy; emulate, aspire to rival.
      • 8 CE, Ovid, Metamorphoses 5.657–659
        barbarus invidit tantique ut muneris auctor
        ipse sit, hospitio recipit somnoque gravatum
        adgreditur ferro
        The barbarian envies him; and that he himself may be deemed the author of so great a benefit,
        he receives him with hospitality, and, when overpowered with sleep,
        he attacks him with the sword.
Usage notes

Used in the following constructions: (1) can use the accusative with things or the dative with persons; and (2) can use the dative with the person or thing that causes envy; or the dative and/or ablative.

Inflection

   Conjugation of invideo (second conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present invideō invidēs invidet invidēmus invidētis invident
imperfect invidēbam invidēbās invidēbat invidēbāmus invidēbātis invidēbant
future invidēbō invidēbis invidēbit invidēbimus invidēbitis invidēbunt
perfect invīdī invīdistī invīdit invīdimus invīdistis invīdērunt, invīdēre
pluperfect invīderam invīderās invīderat invīderāmus invīderātis invīderant
future perfect invīderō invīderis invīderit invīderimus invīderitis invīderint
passive present invideor invidēris, invidēre invidētur invidēmur invidēminī invidentur
imperfect invidēbar invidēbāris, invidēbāre invidēbātur invidēbāmur invidēbāminī invidēbantur
future invidēbor invidēberis, invidēbere invidēbitur invidēbimur invidēbiminī invidēbuntur
perfect invīsus + present active indicative of sum
pluperfect invīsus + imperfect active indicative of sum
future perfect invīsus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present invideam invideās invideat invideāmus invideātis invideant
imperfect invidērem invidērēs invidēret invidērēmus invidērētis invidērent
perfect invīderim invīderīs invīderit invīderīmus invīderītis invīderint
pluperfect invīdissem invīdissēs invīdisset invīdissēmus invīdissētis invīdissent
passive present invidear invideāris, invideāre invideātur invideāmur invideāminī invideantur
imperfect invidērer invidērēris, invidērēre invidērētur invidērēmur invidērēminī invidērentur
perfect invīsus + present active subjunctive of sum
pluperfect invīsus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present invidē invidēte
future invidētō invidētō invidētōte invidentō
passive present invidēre invidēminī
future invidētor invidētor invidentor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives invidēre invīdisse invīsūrus esse invidērī invīsus esse invīsum īrī
participles invidēns invīsūrus invīsus invidendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
invidēre invidendī invidendō invidendum invīsum invīsū

Derived terms

Related terms

Descendants

References