Definify.com
Definition 2025
intrigeren
intrigeren
Dutch
Verb
intrigeren
- To intrigue.
Inflection
| Inflection of intrigeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | intrigeren | |||
| past singular | intrigeerde | |||
| past participle | geïntrigeerd | |||
| infinitive | intrigeren | |||
| gerund | intrigeren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | intrigeer | intrigeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | intrigeert | intrigeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | intrigeert | intrigeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | intrigeert | intrigeerde | ||
| 3rd person singular | intrigeert | intrigeerde | ||
| plural | intrigeren | intrigeerden | ||
| subjunctive sing.1 | intrigere | intrigeerde | ||
| subjunctive plur.1 | intrigeren | intrigeerden | ||
| imperative sing. | intrigeer | |||
| imperative plur.1 | intrigeert | |||
| participles | intrigerend | geïntrigeerd | ||
| 1) Archaic. | ||||