Definify.com

Definition 2024


intellectus

intellectus

Latin

Noun

intellectus m (genitive intellectūs); fourth declension

  1. comprehension, understanding
  2. meaning, sense
  3. intellect
  4. reason, discerning

Inflection

Fourth declension.

Case Singular Plural
nominative intellectus intellectūs
genitive intellectūs intellectuum
dative intellectuī intellectibus
accusative intellectum intellectūs
ablative intellectū intellectibus
vocative intellectus intellectūs

Derived terms

Descendants

Participle

intellēctus m (feminine intellēcta, neuter intellēctum); first/second declension

  1. having been understood, realised.
  2. having been perceived, discerned.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
nominative intellēctus intellēcta intellēctum intellēctī intellēctae intellēcta
genitive intellēctī intellēctae intellēctī intellēctōrum intellēctārum intellēctōrum
dative intellēctō intellēctō intellēctīs
accusative intellēctum intellēctam intellēctum intellēctōs intellēctās intellēcta
ablative intellēctō intellēctā intellēctō intellēctīs
vocative intellēcte intellēcta intellēctum intellēctī intellēctae intellēcta

Descendants

References