Definify.com
Definition 2025
innocuus
innocuus
Latin
Adjective
innocuus m (feminine innocua, neuter innocuum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | innocuus | innocua | innocuum | innocuī | innocuae | innocua | |
| genitive | innocuī | innocuae | innocuī | innocuōrum | innocuārum | innocuōrum | |
| dative | innocuō | innocuō | innocuīs | ||||
| accusative | innocuum | innocuam | innocuum | innocuōs | innocuās | innocua | |
| ablative | innocuō | innocuā | innocuō | innocuīs | |||
| vocative | innocue | innocua | innocuum | innocuī | innocuae | innocua | |
Descendants
References
- innocuus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- innocuus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “innocuus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.