Definify.com
Definition 2025
hinniken
hinniken
Dutch
Verb
hinniken
- to neigh
Inflection
| Inflection of hinniken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | hinniken | |||
| past singular | hinnikte | |||
| past participle | gehinnikt | |||
| infinitive | hinniken | |||
| gerund | hinniken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | hinnik | hinnikte | ||
| 2nd person sing. (jij) | hinnikt | hinnikte | ||
| 2nd person sing. (u) | hinnikt | hinnikte | ||
| 2nd person sing. (gij) | hinnikt | hinnikte | ||
| 3rd person singular | hinnikt | hinnikte | ||
| plural | hinniken | hinnikten | ||
| subjunctive sing.1 | hinnike | hinnikte | ||
| subjunctive plur.1 | hinniken | hinnikten | ||
| imperative sing. | hinnik | |||
| imperative plur.1 | hinnikt | |||
| participles | hinnikend | gehinnikt | ||
| 1) Archaic. | ||||