Definify.com
Definition 2024
hefja
hefja
Icelandic
Verb
hefja (strong verb, third-person singular past indicative hóf, third-person plural past indicative hófu, supine hafið)
- (transitive, with accusative) to lift, to raise
- (transitive, with accusative) to elevate, to exalt, to promote
- (transitive, with accusative) to begin, to start
Conjugation
hefja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hefja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hafið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hefjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hef | við hefjum | present (nútíð) |
ég hefji | við hefjum |
| þú hefur | þið hefjið | þú hefjir | þið hefjið | ||
| hann, hún, það hefur | þeir, þær, þau hefja | hann, hún, það hefji | þeir, þær, þau hefji | ||
| past (þátíð) |
ég hóf | við hófum | past (þátíð) |
ég hæfi | við hæfum |
| þú hófst | þið hófuð | þú hæfir | þið hæfuð | ||
| hann, hún, það hóf | þeir, þær, þau hófu | hann, hún, það hæfi | þeir, þær, þau hæfu | ||
| imperative (boðháttur) |
hef (þú) | hefjið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hefðu | hefjiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hefjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hefjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hafist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hefjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hefst | við hefjumst | present (nútíð) |
ég hefjist | við hefjumst |
| þú hefst | þið hefjist | þú hefjist | þið hefjist | ||
| hann, hún, það hefst | þeir, þær, þau hefjast | hann, hún, það hefjist | þeir, þær, þau hefjist | ||
| past (þátíð) |
ég hófst | við hófumst | past (þátíð) |
ég hæfist | við hæfumst |
| þú hófst | þið hófust | þú hæfist | þið hæfust | ||
| hann, hún, það hófst | þeir, þær, þau hófust | hann, hún, það hæfist | þeir, þær, þau hæfust | ||
| imperative (boðháttur) |
hefst (þú) | hefjist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hefstu | hefjisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hafinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hafinn | hafin | hafið | hafnir | hafnar | hafin | |
| accusative (þolfall) |
hafinn | hafna | hafið | hafna | hafnar | hafin | |
| dative (þágufall) |
höfnum | hafinni | höfnu | höfnum | höfnum | höfnum | |
| genitive (eignarfall) |
hafins | hafinnar | hafins | hafinna | hafinna | hafinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hafni | hafna | hafna | höfnu | höfnu | höfnu | |
| accusative (þolfall) |
hafna | höfnu | hafna | höfnu | höfnu | höfnu | |
| dative (þágufall) |
hafna | höfnu | hafna | höfnu | höfnu | höfnu | |
| genitive (eignarfall) |
hafna | höfnu | hafna | höfnu | höfnu | höfnu | |