Definify.com
Definition 2024
gorta
gorta
Icelandic
Verb
gorta (weak verb, third-person singular past indicative gortaði, supine gortað)
- to brag
Conjugation
gorta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að gorta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
gortað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gortandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég gorta | við gortum | present (nútíð) |
ég gorti | við gortum |
| þú gortar | þið gortið | þú gortir | þið gortið | ||
| hann, hún, það gortar | þeir, þær, þau gorta | hann, hún, það gorti | þeir, þær, þau gorti | ||
| past (þátíð) |
ég gortaði | við gortuðum | past (þátíð) |
ég gortaði | við gortuðum |
| þú gortaðir | þið gortuðuð | þú gortaðir | þið gortuðuð | ||
| hann, hún, það gortaði | þeir, þær, þau gortuðu | hann, hún, það gortaði | þeir, þær, þau gortuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
gorta (þú) | gortið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| gortaðu | gortiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Irish
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɡɔɾˠt̪ˠə]
Noun
gorta m (genitive singular gorta, nominative plural gortaí)
- starvation
- famine
- an Gorta Mór ― the Great Famine
Declension
Declension of gorta
Fourth declension
|
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
Synonyms
- (starvation): ocras
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| gorta | ghorta | ngorta |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||