Definify.com
Definition 2025
goedkeuren
goedkeuren
Dutch
Verb
goedkeuren
Inflection
| Inflection of goedkeuren (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | goedkeuren | |||
| past singular | keurde goed | |||
| past participle | goedgekeurd | |||
| infinitive | goedkeuren | |||
| gerund | goedkeuren n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | keur goed | keurde goed | goedkeur | goedkeurde |
| 2nd person sing. (jij) | keurt goed | keurde goed | goedkeurt | goedkeurde |
| 2nd person sing. (u) | keurt goed | keurde goed | goedkeurt | goedkeurde |
| 2nd person sing. (gij) | keurt goed | keurde goed | goedkeurt | goedkeurde |
| 3rd person singular | keurt goed | keurde goed | goedkeurt | goedkeurde |
| plural | keuren goed | keurden goed | goedkeuren | goedkeurden |
| subjunctive sing.1 | keure goed | keurde goed | goedkeure | goedkeurde |
| subjunctive plur.1 | keuren goed | keurden goed | goedkeuren | goedkeurden |
| imperative sing. | keur goed | |||
| imperative plur.1 | keurt goed | |||
| participles | goedkeurend | goedgekeurd | ||
| 1) Archaic. | ||||