Definify.com

Definition 2024


geduldig

geduldig

Dutch

Adjective

geduldig (comparative geduldiger, superlative geduldigst)

  1. patient

Inflection

Inflection of geduldig
uninflected geduldig
inflected geduldige
comparative geduldiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial geduldig geduldiger het geduldigst
het geduldigste
indefinite m./f. sing. geduldige geduldigere geduldigste
n. sing. geduldig geduldiger geduldigste
plural geduldige geduldigere geduldigste
definite geduldige geduldigere geduldigste
partitive geduldigs geduldigers

German

Etymology

From Middle High German gedultic, from Old High German gidultig; adjectival form of Geduld. Cognate with Old English geþyldig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡəˈdʊldɪç/

Adjective

geduldig (comparative geduldiger, superlative am geduldigsten)

  1. patient (not losing one's temper while waiting)

Declension

Antonyms

Related terms