Definify.com

Definition 2024

götürmek

götürmek

Turkish

Verb

götürmek ‎(third-person singular simple present götürür)

  1. (transitive) to carry, convey, transport, accompany
  2. (transitive) to take away, remove, carry away, carry off, take out
    Götür şunları!‎ ― Take these away!
  3. (transitive) to lead to (a result, an end)

Synonyms

Antonyms

Related terms

Derived terms

  • götürme
  • götürüş
  • götürü
  • götürtmek
  • götürülmek
  • götürmemek
  • götürememek
  • götürebilmek

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple götürür müyüm? götürür müsün? götürür mü? götürür müyüz? götürür müsünüz? götürürler mi?
present continuous götürüyor muyum? götürüyor musun? götürüyor mu? götürüyor muyuz? götürüyor musunuz? götürüyorlar mı?
past definite götürdüm mü? götürdün mü? götürdü mü? götürdük mü? götürdünüz mü? götürdüler mü?
past continuous götürüyor muydum? götürüyor muydun? götürüyor muydu? götürüyor muyduk? götürüyor muydunuz? götürüyorlar mıydı?
future simple götürecek miyim? götürecek misin? götürecek mi? götürecek miyiz? götürecek misiniz? götürecekler mi?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple götürmem götürmezsin götürmez götürmeyiz götürmezsiniz götürmezler
present continuous götürmüyorum götürmüyorsun götürmüyor götürmüyoruz götürmüyorsunuz götürmüyorlar
past definite götürmedim götürmedin götürmedi götürmedik götürmediniz götürmediler
past continuous götürmüyordum götürmüyordun götürmüyordu götürmüyorduk götürmüyordunuz götürmüyordular
future simple götürmeyeceğim götürmeyeceksin götürmeyecek götürmeyeceğiz götürmeyeceksiniz götürmeyecekler

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*kŏt`i”

Etymology

From Ottoman Turkish گوتورمك ‎(götürmek, “to carry, take away”), from Old Turkic 𐰚𐰇𐱅𐰇𐰼 ‎(kötür-, “to raise, lift”), causative of 𐰚𐰇𐱅 ‎(köt, “high, elevated”) (compare göt ‎(“ass, buttocks”)), from Proto-Turkic *göt- ‎(“to rise, to raise; high, elevated”) (compare Yakut көт ‎(köt, “to fly”)). Possibly from Proto-Altaic *kŏt`i ‎(“to lift, raise”).[1] Cognate with Azeri götürmək ‎(“to take, pick up”), Kazakh көтеру ‎(köterw, “to lift, raise”), Kyrgyz көтөрүү ‎(kötörüü, “to rise”), Turkmen götermek ‎(“to lift, pick up”), Uyghur كۆتەرمەك ‎(kötermek, “to pick, raise”), Uzbek ko'tarmoq ‎(“to rise, heighten”).

Compare kaldırmak for a similar semantic change towards “to put away, take away” from “to rise”.

Similar Results