Definify.com
Definition 2024
gáir
gáir
See also: gair
Irish
Noun
gáir f (genitive singular gáir, nominative plural gártha)
Declension
Declension of gáir
Second declension
|
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
Verb
gáir (present analytic gáireann, future analytic gáirfidh, verbal noun gáireadh, past participle gáirthe) (transitive, intransitive)
Conjugation
First Conjugation (A)
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | gáirim | gáireann tú; gáirir† |
gáireann sé, sí | gáirimid | gáireann sibh | gáireann siad; gáirid† |
a gháireann; a gháireas / a ngáireann*; a ngáireas* |
gáirtear |
| past | gháir mé; gháireas | gháir tú; gháiris | gháir sé, sí | gháireamar; gháir muid | gháir sibh; gháireabhair | gháir siad; gháireadar | a gháir / ar gháir* |
gáireadh | |
| past habitual | gháirinn | gháirteá | gháireadh sé, sí | gháirimis; gháireadh muid | gháireadh sibh | gháiridís; gháireadh siad | a gháireadh / ar gháireadh* |
gháirtí | |
| future | gáirfidh mé; gáirfead |
gáirfidh tú; gáirfir† |
gáirfidh sé, sí | gáirfimid; gáirfidh muid |
gáirfidh sibh | gáirfidh siad; gáirfid† |
a gháirfidh; a gháirfeas / a ngáirfidh*; a ngáirfeas* |
gáirfear | |
| conditional | gháirfinn | gháirfeá | gháirfeadh sé, sí | gháirfimis; gháirfeadh muid | gháirfeadh sibh | gháirfidís; gháirfeadh siad | a gháirfeadh / ar gháirfeadh* |
gháirfí | |
| subjunctive | present | go ngáire mé; go ngáiread† |
go ngáire tú; go ngáirir† |
go ngáire sé, sí | go ngáirimid; go ngáire muid |
go ngáire sibh | go ngáire siad; go ngáirid† |
— | go ngáirtear |
| past | dá ngáirinn | dá ngáirteá | dá ngáireadh sé, sí | dá ngáirimis; dá ngáireadh muid |
dá ngáireadh sibh | dá ngáiridís; dá ngáireadh siad |
— | dá ngáirtí | |
| imperative | gáirim | gáir | gáireadh sé, sí | gáirimis | gáirigí; gáiridh† |
gáiridís | — | gáirtear | |
| verbal noun | gáire | ||||||||
| past participle | gáirthe | ||||||||
* Indirect relative
† Dialect form
Etymology 2
Noun
gáir m
- inflection of gár (“gaur”):
- vocative singular
- genitive singular
- nominative plural
- dative plural
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| gáir | gháir | ngáir |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||
References
- "gáir" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.