Definify.com
Definition 2025
Finni
Finni
See also: finni
Icelandic
Noun
Finni m (genitive singular Finna, nominative plural Finnar)
- Finn (a person from Finland)
Declension
declension of Finni
| m-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | Finni | Finninn | Finnar | Finnarnir |
| accusative | Finna | Finnann | Finna | Finnana |
| dative | Finna | Finnanum | Finnum | Finnunum |
| genitive | Finna | Finnans | Finna | Finnanna |
Related terms
finni
finni
See also: Finni
Faroese
Noun
finni m (genitive singular finna, plural finnar)
- Finn (who has Finnish as mother tongue)
Declension
| m1 | Singular | Plural | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | finni | finnin | finnar | finnarnir |
| Accusative | finna | finnan | finnar | finnarnar |
| Dative | finna | finnanum | finnum | finnunum |
| Genitive | finna | finnans | finna | finnanna |
Related terms
- finnlendingur
- finnlandssvii
Finnish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfinːi/
- Hyphenation: fin‧ni
Noun
finni
Declension
| Inflection of finni (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | finni | finnit | |
| genitive | finnin | finnien | |
| partitive | finniä | finnejä | |
| illative | finniin | finneihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | finni | finnit | |
| accusative | nom. | finni | finnit |
| gen. | finnin | ||
| genitive | finnin | finnien | |
| partitive | finniä | finnejä | |
| inessive | finnissä | finneissä | |
| elative | finnistä | finneistä | |
| illative | finniin | finneihin | |
| adessive | finnillä | finneillä | |
| ablative | finniltä | finneiltä | |
| allative | finnille | finneille | |
| essive | finninä | finneinä | |
| translative | finniksi | finneiksi | |
| instructive | — | finnein | |
| abessive | finnittä | finneittä | |
| comitative | — | finneineen | |