Definify.com
Definition 2024
ev
ev
Crimean Tatar
Etymology
From Old Turkic ev, from Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”).
Noun
ev
Declension
Declension of ev
| nominative | ev |
|---|---|
| genitive | evniñ |
| dative | evge |
| accusative | evni |
| locative | evde |
| ablative | evden |
References
- Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary], Simferopol: Dolya, ISBN 966-7980-89-8
Romanian
Etymology
Borrowing from Latin aevum (“age, generation”).
Noun
ev n (plural evuri) ev m (plural evi)
Declension
declension of ev
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
| nominative/accusative | (un) ev | evul | (niște) evuri | evurile |
| genitive/dative | (unui) ev | evului | (unor) evuri | evurilor |
| vocative | evule | evurilor | ||
declension of ev
Synonyms
Turkish
Etymology
From Old Turkic ev, from Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛv]
- Hyphenation: ev
Noun
ev (definite accusative evi, plural evler)
Synonyms
Hypernyms
Hyponyms
Hyponyms of ev
|
|
Derived terms
Declension
declension of ev
possessive forms of ev
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | evim | evlerim |
| definite accusative (belirtme) | evimi | evlerimi |
| dative (yönelme) | evime | evlerime |
| locative (bulunma) | evimde | evlerimde |
| ablative (çıkma) | evimden | evlerimden |
| genitive (tamlayan) | evimin | evlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evin | evlerin |
| definite accusative (belirtme) | evini | evlerini |
| dative (yönelme) | evine | evlerine |
| locative (bulunma) | evinde | evlerinde |
| ablative (çıkma) | evinden | evlerinden |
| genitive (tamlayan) | evinin | evlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evi | evleri |
| definite accusative (belirtme) | evini | evlerini |
| dative (yönelme) | evine | evlerine |
| locative (bulunma) | evinde | evlerinde |
| ablative (çıkma) | evinden | evlerinden |
| genitive (tamlayan) | evinin | evlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evimiz | evlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | evimizi | evlerimizi |
| dative (yönelme) | evimize | evlerimize |
| locative (bulunma) | evimizde | evlerimizde |
| ablative (çıkma) | evimizden | evlerimizden |
| genitive (tamlayan) | evimizin | evlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | eviniz | evleriniz |
| definite accusative (belirtme) | evinizi | evlerinizi |
| dative (yönelme) | evinize | evlerinize |
| locative (bulunma) | evinizde | evlerinizde |
| ablative (çıkma) | evinizden | evlerinizden |
| genitive (tamlayan) | evinizin | evlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evleri | evleri |
| definite accusative (belirtme) | evlerini | evlerini |
| dative (yönelme) | evlerine | evlerine |
| locative (bulunma) | evlerinde | evlerinde |
| ablative (çıkma) | evlerinden | evlerinden |
| genitive (tamlayan) | evlerinin | evlerinin |