Definify.com
Definition 2024
efna
efna
Icelandic
Verb
efna (weak verb, third-person singular past indicative efndi, supine enft)
- to carry out, to fulfil
- to keep (a promise, an appointment)
- Ég efni alltaf loforð mín.
- I always keep my promises.
- Ég efni alltaf loforð mín.
- to prepare, to make arrangements
Conjugation
efna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að efna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
efnt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
efnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég efni | við efnum | present (nútíð) |
ég efni | við efnum |
| þú efnir | þið efnið | þú efnir | þið efnið | ||
| hann, hún, það efnir | þeir, þær, þau efna | hann, hún, það efni | þeir, þær, þau efni | ||
| past (þátíð) |
ég efndi | við efndum | past (þátíð) |
ég efndi | við efndum |
| þú efndir | þið efnduð | þú efndir | þið efnduð | ||
| hann, hún, það efndi | þeir, þær, þau efndu | hann, hún, það efndi | þeir, þær, þau efndu | ||
| imperative (boðháttur) |
efn (þú) | efnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| efndu | efniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
efnast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að efnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
efnst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
efnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég efnist | við efnumst | present (nútíð) |
ég efnist | við efnumst |
| þú efnist | þið efnist | þú efnist | þið efnist | ||
| hann, hún, það efnist | þeir, þær, þau efnast | hann, hún, það efnist | þeir, þær, þau efnist | ||
| past (þátíð) |
ég efndist | við efndumst | past (þátíð) |
ég efndist | við efndumst |
| þú efndist | þið efndust | þú efndist | þið efndust | ||
| hann, hún, það efndist | þeir, þær, þau efndust | hann, hún, það efndist | þeir, þær, þau efndust | ||
| imperative (boðháttur) |
efnst (þú) | efnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| efnstu | efnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
efndur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
efndur | efnd | efnt | efndir | efndar | efnd | |
| accusative (þolfall) |
efndan | efnda | efnt | efnda | efndar | efnd | |
| dative (þágufall) |
efndum | efndri | efndu | efndum | efndum | efndum | |
| genitive (eignarfall) |
efnds | efndrar | efnds | efndra | efndra | efndra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
efndi | efnda | efnda | efndu | efndu | efndu | |
| accusative (þolfall) |
efnda | efndu | efnda | efndu | efndu | efndu | |
| dative (þágufall) |
efnda | efndu | efnda | efndu | efndu | efndu | |
| genitive (eignarfall) |
efnda | efndu | efnda | efndu | efndu | efndu | |
Synonyms
- standa við
Etymology 2
Verb
efna (weak verb, third-person singular past indicative efnaði, supine efnað)
- to gather or choose material (for something)
- to prepare, to make arrangements
- (in the mediopassive) to gather wealth, grow wealthy
Conjugation
efna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að efna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
efnað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
efnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég efna | við efnum | present (nútíð) |
ég efni | við efnum |
| þú efnar | þið efnið | þú efnir | þið efnið | ||
| hann, hún, það efnar | þeir, þær, þau efna | hann, hún, það efni | þeir, þær, þau efni | ||
| past (þátíð) |
ég efnaði | við efnuðum | past (þátíð) |
ég efnaði | við efnuðum |
| þú efnaðir | þið efnuðuð | þú efnaðir | þið efnuðuð | ||
| hann, hún, það efnaði | þeir, þær, þau efnuðu | hann, hún, það efnaði | þeir, þær, þau efnuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
efna (þú) | efnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| efnaðu | efniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
efnast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að efnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
efnast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
efnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég efnast | við efnumst | present (nútíð) |
ég efnist | við efnumst |
| þú efnast | þið efnist | þú efnist | þið efnist | ||
| hann, hún, það efnast | þeir, þær, þau efnast | hann, hún, það efnist | þeir, þær, þau efnist | ||
| past (þátíð) |
ég efnaðist | við efnuðumst | past (þátíð) |
ég efnaðist | við efnuðumst |
| þú efnaðist | þið efnuðust | þú efnaðist | þið efnuðust | ||
| hann, hún, það efnaðist | þeir, þær, þau efnuðust | hann, hún, það efnaðist | þeir, þær, þau efnuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
efnast (þú) | efnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| efnastu | efnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
efnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
efnaður | efnuð | efnað | efnaðir | efnaðar | efnuð | |
| accusative (þolfall) |
efnaðan | efnaða | efnað | efnaða | efnaðar | efnuð | |
| dative (þágufall) |
efnuðum | efnaðri | efnuðu | efnuðum | efnuðum | efnuðum | |
| genitive (eignarfall) |
efnaðs | efnaðrar | efnaðs | efnaðra | efnaðra | efnaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
efnaði | efnaða | efnaða | efnuðu | efnuðu | efnuðu | |
| accusative (þolfall) |
efnaða | efnuðu | efnaða | efnuðu | efnuðu | efnuðu | |
| dative (þágufall) |
efnaða | efnuðu | efnaða | efnuðu | efnuðu | efnuðu | |
| genitive (eignarfall) |
efnaða | efnuðu | efnaða | efnuðu | efnuðu | efnuðu | |