Definify.com
Definition 2025
eardian
eardian
Old English
Verb
eardian
Conjugation
Conjugation of eardian (weak class 2)
| infinitive | eardian | tō eardianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | eardie eardiġe |
eardode |
| 2nd-person singular | eardast | eardodest |
| 3rd-person singular | eardaþ | eardode |
| plural | eardiaþ eardiġaþ |
eardodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | eardie eardiġe |
eardode |
| plural | eardien eardiġen |
eardoden |
| imperative | ||
| singular | earda | |
| plural | eardiaþ eardiġaþ |
|
| participle | present | past |
| eardiende eardiġende |
(ġe)eardod | |