Definify.com

Definition 2024


doden

doden

See also: döden

Dutch

Verb

doden

  1. (transitive) to kill
    Gij zult niet doden.
    Thou shalt not kill.
Inflection
Inflection of doden (weak)
infinitive doden
past singular doodde
past participle gedood
infinitive doden
gerund doden n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular dood doodde
2nd person sing. (jij) doodt doodde
2nd person sing. (u) doodt doodde
2nd person sing. (gij) doodt doodde
3rd person singular doodt doodde
plural doden doodden
subjunctive sing.1 dode doodde
subjunctive plur.1 doden doodden
imperative sing. dood
imperative plur.1 doodt
participles dodend gedood
1) Archaic.
Related terms

Etymology 2

Non-lemma forms.

Noun

doden

  1. plural of dode

Anagrams