Definify.com

Definition 2024


discedo

discedo

Latin

Verb

discēdō (present infinitive discēdere, perfect active discessī, supine discessum); third conjugation

  1. I leave, depart.

Inflection

   Conjugation of discedo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present discēdō discēdis discēdit discēdimus discēditis discēdunt
imperfect discēdēbam discēdēbās discēdēbat discēdēbāmus discēdēbātis discēdēbant
future discēdam discēdēs discēdet discēdēmus discēdētis discēdent
perfect discessī discessistī discessit discessimus discessistis discessērunt, discessēre
pluperfect discesseram discesserās discesserat discesserāmus discesserātis discesserant
future perfect discesserō discesseris discesserit discesserimus discesseritis discesserint
passive present discēdor discēderis, discēdere discēditur discēdimur discēdiminī discēduntur
imperfect discēdēbar discēdēbāris, discēdēbāre discēdēbātur discēdēbāmur discēdēbāminī discēdēbantur
future discēdar discēdēris, discēdēre discēdētur discēdēmur discēdēminī discēdentur
perfect discessus + present active indicative of sum
pluperfect discessus + imperfect active indicative of sum
future perfect discessus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present discēdam discēdās discēdat discēdāmus discēdātis discēdant
imperfect discēderem discēderēs discēderet discēderēmus discēderētis discēderent
perfect discesserim discesserīs discesserit discesserīmus discesserītis discesserint
pluperfect discessissem discessissēs discessisset discessissēmus discessissētis discessissent
passive present discēdar discēdāris, discēdāre discēdātur discēdāmur discēdāminī discēdantur
imperfect discēderer discēderēris, discēderēre discēderētur discēderēmur discēderēminī discēderentur
perfect discessus + present active subjunctive of sum
pluperfect discessus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present discēde discēdite
future discēditō discēditō discēditōte discēduntō
passive present discēdere discēdiminī
future discēditor discēditor discēduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives discēdere discessisse discessūrus esse discēdī discessus esse discessum īrī
participles discēdēns discessūrus discessus discēdendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
discēdere discēdendī discēdendō discēdendum discessum discessū

References

  • discedo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • discedo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • Félix Gaffiot (1934), “discedo”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
  • Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • they disperse in different directions: in diversas partes or simply diversi abeunt, discedunt
    • the memory of this will never fade from my mind: numquam ex animo meo memoria illius rei discedet
    • putting aside, except: cum discessi, -eris, -eritis ab
    • (ambiguous) to leave a place: discedere a, de, ex loco aliquo
    • (ambiguous) to be always at a person's side: ab alicuius latere non discedere
    • (ambiguous) to give up one's opinion: a sententia sua discedere
    • (ambiguous) to deviate from the path of virtue: a virtute discedere or deficere
    • (ambiguous) to neglect one's duty: ab officio discedere
    • (ambiguous) to give up old customs: a vetere consuetudine discedere
    • (ambiguous) to transgress a law: a lege discedere
    • (ambiguous) to divide into two factions: in duas partes discedere (Sall. Iug. 13. 1)
    • (ambiguous) to vote for some one's motion: discedere (pedibus), ire in alicuius sententiam (Liv. 23. 10)
    • (ambiguous) to lay down arms: ab armis discedere (Phil. 11. 33)
    • (ambiguous) to follow the standards: signa sequi (opp. a signis discedere, signa relinquere)
    • (ambiguous) to be defeated in fight, lose the battle: proelio vinci, superari, inferiorem, victum discedere
    • (ambiguous) to come off victorious: superiorem (opp. inferiorem), victorem (proelio, pugna) discedere