Definify.com
Definition 2024
dinotus
dinotus
Latin
Participle
dīnotus m (feminine dīnota, neuter dīnotum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīnotus | dīnota | dīnotum | dīnotī | dīnotae | dīnota | |
| genitive | dīnotī | dīnotae | dīnotī | dīnotōrum | dīnotārum | dīnotōrum | |
| dative | dīnotō | dīnotō | dīnotīs | ||||
| accusative | dīnotum | dīnotam | dīnotum | dīnotōs | dīnotās | dīnota | |
| ablative | dīnotō | dīnotā | dīnotō | dīnotīs | |||
| vocative | dīnote | dīnota | dīnotum | dīnotī | dīnotae | dīnota | |