Definify.com
Definition 2025
constare
constare
See also: constaré
Italian
Verb
constare
- (intransitive, followed by di) To consist (of), to be composed (of).
- (intransitive) To know, to be known.
Conjugation
Conjugation of constare
| infinitive | constare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | essere | gerund | constando | |||
| present participle | constante | past participle | constato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | consto | consti | consta | constiamo | constate | constano |
| imperfect | constavo | constavi | constava | constavamo | constavate | constavano |
| past historic | constai | constasti | constò | constammo | constaste | constarono |
| future | consterò | consterai | consterà | consteremo | consterete | consteranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | consterei | consteresti | consterebbe | consteremmo | constereste | consterebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | consti | consti | consti | constiamo | constiate | constino |
| imperfect | constassi | constassi | constasse | constassimo | constaste | constassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| consta, non constare | consti | constiamo | constate | constino | ||