Definify.com
Definition 2025
collegialis
collegialis
Latin
Adjective
collēgiālis m, f (neuter collēgiāle); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | collēgiālis | collēgiāle | collēgiālēs | collēgiālia | |
| genitive | collēgiālis | collēgiālium | |||
| dative | collēgiālī | collēgiālibus | |||
| accusative | collēgiālem | collēgiāle | collēgiālēs | collēgiālia | |
| ablative | collēgiālī | collēgiālibus | |||
| vocative | collēgiālis | collēgiāle | collēgiālēs | collēgiālia | |
Related terms
References
- collegialis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- COLLEGIALIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “collegialis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.