Definify.com
Definition 2025
cariturus
cariturus
Latin
Participle
caritūrus m (feminine caritūra, neuter caritūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | caritūrus | caritūra | caritūrum | caritūrī | caritūrae | caritūra | |
| genitive | caritūrī | caritūrae | caritūrī | caritūrōrum | caritūrārum | caritūrōrum | |
| dative | caritūrō | caritūrō | caritūrīs | ||||
| accusative | caritūrum | caritūram | caritūrum | caritūrōs | caritūrās | caritūra | |
| ablative | caritūrō | caritūrā | caritūrō | caritūrīs | |||
| vocative | caritūre | caritūra | caritūrum | caritūrī | caritūrae | caritūra | |