Definify.com

Definition 2024


bráður

bráður

Faroese

Adjective

bráður (comparative bráðari, superlative bráðastur)

  1. sudden
  2. impatient

Declension

bráður a15
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) bráður bráð brátt
Accusative (hvønnfall) bráðan bráða
Dative (hvørjumfall) bráðum bráðari bráðum
Genitive (hvørsfall) (bráðs) (bráðar) (bráðs)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) bráðir bráðar bráð
Accusative (hvønnfall) bráðar
Dative (hvørjumfall) bráðum
Genitive (hvørsfall) (bráða)

Icelandic

Etymology

From Old Norse bráðr (hasty, sudden), from Proto-Germanic *brēþaz (hot, in a hurry, rushed), from Proto-Indo-European *bʰrē-, *bʰerē- (steam, vapour), from Proto-Indo-European *bʰer- (to seethe, toss about, cook).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈprauːðʏr/
    Rhymes: -auːðʏr

Adjective

bráður (comparative bráðari, superlative bráðastur)

  1. quick, sudden
    • Hávamál (English source, Icelandic sourve)
      Gefendur heilir!
      Gestur er inn kominn!
      hvar skal sitja sjá?
      Mjög er bráður
      sá er á bröndum skal
      síns um freista frama.
      Hail to the giver! | a guest has come;
      Where shall the stranger sit?
      Swift shall he be who, | with swords shall try
      The proof of his might to make.
  2. rash

Inflection

Derived terms

  • bráðlátur
  • bráðlega
  • bráðlyndur
  • brátt