Definify.com

Definition 2024


bleikur

bleikur

Faroese

Adjective

bleikur (comparative bleikari, superlative bleikastur)

  1. pale

Declension

bleikur a1
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) bleikur bleik bleikt
Accusative (hvønnfall) bleikan bleika
Dative (hvørjumfall) bleikum bleikari bleikum
Genitive (hvørsfall) (bleiks) (bleikar) (bleiks)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) bleikir bleikar bleik
Accusative (hvønnfall) bleikar
Dative (hvørjumfall) bleikum
Genitive (hvørsfall) (bleika)
Weak adjectival inflection of bleikur
Singular (eintal) m f n
Nominative (hvørfall) bleiki bleika bleika
Accusative (hvønnfall) bleika bleiku
Dative (hvørjumfall)
Genitive (hvørsfall)
Plural (fleirtal) m f n
Nominative (hvørfall) bleiku
Accusative (hvønnfall)
Dative (hvørjumfall)
Genitive (hvørsfall)

Icelandic

Etymology

From Old Norse bleikr, from Proto-Germanic *blaikaz. Compare Old English blāc (pale). See also bleikja. More at bleak.

Pronunciation

  • Rhymes: -eiːkʏr

Adjective

bleikur (comparative bleikari, superlative bleikastur)

  1. pink
    Ég á bleikan bol.
    I own a pink shirt.
  2. (archaic) pale syn.
    • Revelation 6-11 (English and Icelandic)
      Og ég sá, og sjá: Bleikur hestur, og sá er á honum sat, hann hét Dauði, og Hel var í för með honum. Þeim var gefið vald yfir fjórða hluta jarðarinnar, til þess að deyða með sverði, með hungri og drepsótt og láta menn farast fyrir villidýrum jarðarinnar.
      I looked, and there before me was a pale horse! Its rider was named Death, and Hades was following close behind him. They were given power over a fourth of the earth to kill by sword, famine and plague, and by the wild beasts of the earth.

Derived terms

  • bleikur sem nár, fölur sem nár (pale as a corpse)

Synonyms