Definify.com
Definition 2025
bijtanken
bijtanken
Dutch
Verb
bijtanken
- (intransitive) to refuel
- (intransitive) to invigorate, to refresh
Inflection
| Inflection of bijtanken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijtanken | |||
| past singular | tankte bij | |||
| past participle | bijgetankt | |||
| infinitive | bijtanken | |||
| gerund | bijtanken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | tank bij | tankte bij | bijtank | bijtankte |
| 2nd person sing. (jij) | tankt bij | tankte bij | bijtankt | bijtankte |
| 2nd person sing. (u) | tankt bij | tankte bij | bijtankt | bijtankte |
| 2nd person sing. (gij) | tankt bij | tankte bij | bijtankt | bijtankte |
| 3rd person singular | tankt bij | tankte bij | bijtankt | bijtankte |
| plural | tanken bij | tankten bij | bijtanken | bijtankten |
| subjunctive sing.1 | tanke bij | tankte bij | bijtanke | bijtankte |
| subjunctive plur.1 | tanken bij | tankten bij | bijtanken | bijtankten |
| imperative sing. | tank bij | |||
| imperative plur.1 | tankt bij | |||
| participles | bijtankend | bijgetankt | ||
| 1) Archaic. | ||||