Definify.com
Definition 2024
bifa
bifa
Icelandic
Verb
bifa (weak verb, third-person singular past indicative bifaði, supine bifað)
- to budge
Conjugation
bifa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að bifa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bifað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bifandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég bifa | við bifum | present (nútíð) |
ég bifi | við bifum |
| þú bifar | þið bifið | þú bifir | þið bifið | ||
| hann, hún, það bifar | þeir, þær, þau bifa | hann, hún, það bifi | þeir, þær, þau bifi | ||
| past (þátíð) |
ég bifaði | við bifuðum | past (þátíð) |
ég bifaði | við bifuðum |
| þú bifaðir | þið bifuðuð | þú bifaðir | þið bifuðuð | ||
| hann, hún, það bifaði | þeir, þær, þau bifuðu | hann, hún, það bifaði | þeir, þær, þau bifuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
bifa (þú) | bifið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bifaðu | bifiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bifast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að bifast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bifast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bifandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég bifast | við bifumst | present (nútíð) |
ég bifist | við bifumst |
| þú bifast | þið bifist | þú bifist | þið bifist | ||
| hann, hún, það bifast | þeir, þær, þau bifast | hann, hún, það bifist | þeir, þær, þau bifist | ||
| past (þátíð) |
ég bifaðist | við bifuðumst | past (þátíð) |
ég bifaðist | við bifuðumst |
| þú bifaðist | þið bifuðust | þú bifaðist | þið bifuðust | ||
| hann, hún, það bifaðist | þeir, þær, þau bifuðust | hann, hún, það bifaðist | þeir, þær, þau bifuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
bifast (þú) | bifist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bifastu | bifisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bifaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
bifaður | bifuð | bifað | bifaðir | bifaðar | bifuð | |
| accusative (þolfall) |
bifaðan | bifaða | bifað | bifaða | bifaðar | bifuð | |
| dative (þágufall) |
bifuðum | bifaðri | bifuðu | bifuðum | bifuðum | bifuðum | |
| genitive (eignarfall) |
bifaðs | bifaðrar | bifaðs | bifaðra | bifaðra | bifaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
bifaði | bifaða | bifaða | bifuðu | bifuðu | bifuðu | |
| accusative (þolfall) |
bifaða | bifuðu | bifaða | bifuðu | bifuðu | bifuðu | |
| dative (þágufall) |
bifaða | bifuðu | bifaða | bifuðu | bifuðu | bifuðu | |
| genitive (eignarfall) |
bifaða | bifuðu | bifaða | bifuðu | bifuðu | bifuðu | |