Definify.com

Definition 2024


bestendigen

bestendigen

Dutch

Verb

bestendigen

  1. (transitive) to perpetuate, to prolong, to reinforce, to consolidate

Inflection

Inflection of bestendigen (weak, prefixed)
infinitive bestendigen
past singular bestendigde
past participle bestendigd
infinitive bestendigen
gerund bestendigen n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular bestendig bestendigde
2nd person sing. (jij) bestendigt bestendigde
2nd person sing. (u) bestendigt bestendigde
2nd person sing. (gij) bestendigt bestendigde
3rd person singular bestendigt bestendigde
plural bestendigen bestendigden
subjunctive sing.1 bestendige bestendigde
subjunctive plur.1 bestendigen bestendigden
imperative sing. bestendig
imperative plur.1 bestendigt
participles bestendigend bestendigd
1) Archaic.

Synonyms