Definify.com
Definition 2025
bebugan
bebugan
Old English
Verb
bebūgan
Conjugation
Conjugation of bebūgan (strong class 2)
| infinitive | bebūgan | tō bebūganne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | bebūge | bebēah |
| 2nd-person singular | bebȳgest | bebuge |
| 3rd-person singular | bebȳgeþ | bebēah |
| plural | bebūgaþ | bebugon |
| subjunctive | present | past |
| singular | bebūge | bebuge |
| plural | bebūgen | bebugen |
| imperative | ||
| singular | bebūg | |
| plural | bebūgaþ | |
| participle | present | past |
| bebūgende | (ġe)bebogen | |