Definify.com
Definition 2024
bäibréngen
bäibréngen
Luxembourgish
Verb
bäibréngen (third-person singular present bréngt bäi, preterite bruecht bäi, past participle bäibruecht or bäibruet, past subjunctive bréicht bäi, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| Irregular with past tense, separable | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bäibréngen | |||
| participle | bäibruecht | |||
| auxiliary | hunn | |||
| present indicative |
past indicative |
conditional | imperative | |
| 1st singular | brénge bäi | bruecht bäi | bréicht bäi | — |
| 2nd singular | bréngs bäi | bruechts bäi | bréichts bäi | bréng bäi |
| 3rd singular | bréngt bäi | bruecht bäi | bréicht bäi | — |
| 1st plural | brénge bäi | bruechte bäi | bréichte bäi | — |
| 2nd plural | bréngt bäi | bruecht bäi | bréicht bäi | bréngt bäi |
| 3rd plural | brénge bäi | bruechte bäi | bréichte bäi | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||||