Definify.com

Definition 2024


auxilior

auxilior

Latin

Alternative forms

Verb

auxilior (present infinitive auxiliārī, perfect active auxiliātus sum); first conjugation, deponent

  1. I help, aid, assist; I am useful.
  2. I relieve, heal, cure.

Inflection

   Conjugation of auxilior (first conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present auxilior auxiliāris, auxiliāre auxiliātur auxiliāmur auxiliāminī auxiliantur
imperfect auxiliābar auxiliābāris, auxiliābāre auxiliābātur auxiliābāmur auxiliābāminī auxiliābantur
future auxiliābor auxiliāberis, auxiliābere auxiliābitur auxiliābimur auxiliābiminī auxiliābuntur
perfect auxiliātus + present active indicative of sum
pluperfect auxiliātus + imperfect active indicative of sum
future perfect auxiliātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present auxilier auxiliēris, auxiliēre auxiliētur auxiliēmur auxiliēminī auxilientur
imperfect auxiliārer auxiliārēris, auxiliārēre auxiliārētur auxiliārēmur auxiliārēminī auxiliārentur
perfect auxiliātus + present active subjunctive of sum
pluperfect auxiliātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present auxiliāre auxiliāminī
future auxiliātor auxiliātor auxiliantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives auxiliārī auxiliātus esse auxiliātūrus esse
participles auxiliāns auxiliātus auxiliātūrus auxiliandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
auxiliārī auxiliandī auxiliandō auxiliandum auxiliātum auxiliātū

Synonyms

Derived terms

Related terms

References