Definify.com
Definition 2025
auxiliaturus
auxiliaturus
Latin
Participle
auxiliātūrus m (feminine auxiliātūra, neuter auxiliātūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | auxiliātūrus | auxiliātūra | auxiliātūrum | auxiliātūrī | auxiliātūrae | auxiliātūra | |
| genitive | auxiliātūrī | auxiliātūrae | auxiliātūrī | auxiliātūrōrum | auxiliātūrārum | auxiliātūrōrum | |
| dative | auxiliātūrō | auxiliātūrō | auxiliātūrīs | ||||
| accusative | auxiliātūrum | auxiliātūram | auxiliātūrum | auxiliātūrōs | auxiliātūrās | auxiliātūra | |
| ablative | auxiliātūrō | auxiliātūrā | auxiliātūrō | auxiliātūrīs | |||
| vocative | auxiliātūre | auxiliātūra | auxiliātūrum | auxiliātūrī | auxiliātūrae | auxiliātūra | |