Asturian
Verb
ardo
- first-person singular present indicative of arder
Basque
Alternative forms
Etymology
From Proto-Basque *ardano.
Noun
ardo
- wine
Declension
"ardo"
| (inanimate noun) declension |
|
indefinite |
singular |
plural |
| absolutive |
ardo |
ardoa |
ardoak |
| ergative |
ardok |
ardoak |
ardoek |
| dative |
ardori |
ardoari |
ardoei |
|
genitive |
ardoren |
ardoaren |
ardoen |
| comitative |
ardorekin |
ardoarekin |
ardoekin |
| causative |
ardorentzat |
ardoarentzat |
ardoentzat |
|
benefactive |
ardorengatik |
ardoarengatik |
ardoengatik |
| instrumental |
ardoz |
ardoaz |
ardoez |
|
inessive |
ardotan |
ardoan |
ardoetan |
| locative |
ardotako |
ardoko |
ardoetako |
|
allative |
ardotara |
ardora |
ardoetara |
|
terminative |
ardotaraino |
ardoraino |
ardoetaraino |
| directive |
ardotarantz |
ardorantz |
ardoetarantz |
| destinative |
ardotarako |
ardorako |
ardoetarako |
| ablative |
ardotatik |
ardotik |
ardoetatik |
| partitive |
ardorik |
- |
-
|
| prolative |
ardotzat |
- |
-
|
|
Derived terms
Italian
Verb
ardo
- first-person singular present indicative of ardere
Anagrams
Latin
Adjective
ardō
- dative masculine singular of ardus
- dative neuter singular of ardus
- ablative masculine singular of ardus
- ablative neuter plural of ardus
Portuguese
Verb
ardo
- first-person singular present indicative of arder
Spanish
Verb
ardo
- First-person singular (yo) present indicative form of arder.
|