Definify.com
Definition 2025
apprensus
apprensus
Latin
Participle
apprensus m (feminine apprensa, neuter apprensum); first/second declension
- Alternative form of apprehensus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | apprensus | apprensa | apprensum | apprensī | apprensae | apprensa | |
| genitive | apprensī | apprensae | apprensī | apprensōrum | apprensārum | apprensōrum | |
| dative | apprensō | apprensō | apprensīs | ||||
| accusative | apprensum | apprensam | apprensum | apprensōs | apprensās | apprensa | |
| ablative | apprensō | apprensā | apprensō | apprensīs | |||
| vocative | apprense | apprensa | apprensum | apprensī | apprensae | apprensa | |