Definify.com
Definition 2025
apprehensus
apprehensus
Latin
Participle
apprehensus m (feminine apprehensa, neuter apprehensum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | apprehensus | apprehensa | apprehensum | apprehensī | apprehensae | apprehensa | |
| genitive | apprehensī | apprehensae | apprehensī | apprehensōrum | apprehensārum | apprehensōrum | |
| dative | apprehensō | apprehensō | apprehensīs | ||||
| accusative | apprehensum | apprehensam | apprehensum | apprehensōs | apprehensās | apprehensa | |
| ablative | apprehensō | apprehensā | apprehensō | apprehensīs | |||
| vocative | apprehense | apprehensa | apprehensum | apprehensī | apprehensae | apprehensa | |