Definify.com

Definition 2024


amittens

amittens

Latin

Participle

āmittēns m, f, n (genitive āmittentis); third declension

  1. letting go
  2. losing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
nominative āmittēns āmittentēs āmittentia
genitive āmittentis āmittentium
dative āmittentī āmittentibus
accusative āmittentem āmittēns āmittentēs āmittentia
ablative āmittente, āmittentī1 āmittentibus
vocative āmittēns āmittentēs āmittentia

1When used purely as an adjective.