Definify.com
Definition 2025
amittens
amittens
Latin
Participle
āmittēns m, f, n (genitive āmittentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | āmittēns | āmittentēs | āmittentia | ||
| genitive | āmittentis | āmittentium | |||
| dative | āmittentī | āmittentibus | |||
| accusative | āmittentem | āmittēns | āmittentēs | āmittentia | |
| ablative | āmittente, āmittentī1 | āmittentibus | |||
| vocative | āmittēns | āmittentēs | āmittentia | ||
1When used purely as an adjective.