Definify.com
Definition 2024
afblazen
afblazen
Dutch
Verb
afblazen
- (transitive) to blow off
- Ze wilde niet dat haar hoofd er afgeblazen zou worden.
- She didn't want her head to get blown off.
- Ze wilde niet dat haar hoofd er afgeblazen zou worden.
- (transitive) to call off, cancel
- Tegen 23.00 uur werd de zoektocht afgeblazen.
- The search wasn't called off till 2300 hours.
- Tegen 23.00 uur werd de zoektocht afgeblazen.
Inflection
| Inflection of afblazen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afblazen | |||
| past singular | blies af | |||
| past participle | afgeblazen | |||
| infinitive | afblazen | |||
| gerund | afblazen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | blaas af | blies af | afblaas | afblies |
| 2nd person sing. (jij) | blaast af | blies af | afblaast | afblies |
| 2nd person sing. (u) | blaast af | blies af | afblaast | afblies |
| 2nd person sing. (gij) | blaast af | bliest af | afblaast | afbliest |
| 3rd person singular | blaast af | blies af | afblaast | afblies |
| plural | blazen af | bliezen af | afblazen | afbliezen |
| subjunctive sing.1 | blaze af | blieze af | afblaze | afblieze |
| subjunctive plur.1 | blazen af | bliezen af | afblazen | afbliezen |
| imperative sing. | blaas af | |||
| imperative plur.1 | blaast af | |||
| participles | afblazend | afgeblazen | ||
| 1) Archaic. | ||||