Definify.com

Definition 2024


accido

accido

Italian

Verb

accido

  1. first-person singular present indicative of accidere

Anagrams


Latin

Etymology 1

From ad- + cadō (fall).

Pronunciation

Verb

accidō (present infinitive accidere, perfect active accidī); third conjugation, no passive

  1. (transitive) I fall down, upon, at or near; descend.
  2. (intransitive) I happen (to), take place, occur, befall.
Inflection
   Conjugation of accido (third conjugation, active only)
indicative singular plural
first second third first second third
active present accidō accidis accidit accidimus acciditis accidunt
imperfect accidēbam accidēbās accidēbat accidēbāmus accidēbātis accidēbant
future accidam accidēs accidet accidēmus accidētis accident
perfect accidī accidistī accidit accidimus accidistis accidērunt, accidēre
pluperfect accideram acciderās acciderat acciderāmus acciderātis acciderant
future perfect acciderō accideris acciderit acciderimus accideritis acciderint
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present accidam accidās accidat accidāmus accidātis accidant
imperfect acciderem acciderēs accideret acciderēmus acciderētis acciderent
perfect acciderim acciderīs acciderit acciderīmus acciderītis acciderint
pluperfect accidissem accidissēs accidisset accidissēmus accidissētis accidissent
imperative singular plural
first second third first second third
active present accide accidite
future acciditō acciditō acciditōte acciduntō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives accidere accidisse
participles accidēns
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
accidere accidendī accidendō accidendum
Derived terms
Related terms

Etymology 2

From ad- + caedō (cut; strike).

Pronunciation

Verb

accīdō (present infinitive accīdere, perfect active accīdī, supine accīsum); third conjugation

  1. I begin to cut or cut into or through; fell, cut down.
  2. I use up, consume, diminish.
  3. I impair, weaken, shatter.
Inflection
   Conjugation of accido (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present accīdō accīdis accīdit accīdimus accīditis accīdunt
imperfect accīdēbam accīdēbās accīdēbat accīdēbāmus accīdēbātis accīdēbant
future accīdam accīdēs accīdet accīdēmus accīdētis accīdent
perfect accīdī accīdistī accīdit accīdimus accīdistis accīdērunt, accīdēre
pluperfect accīderam accīderās accīderat accīderāmus accīderātis accīderant
future perfect accīderō accīderis accīderit accīderimus accīderitis accīderint
passive present accīdor accīderis, accīdere accīditur accīdimur accīdiminī accīduntur
imperfect accīdēbar accīdēbāris, accīdēbāre accīdēbātur accīdēbāmur accīdēbāminī accīdēbantur
future accīdar accīdēris, accīdēre accīdētur accīdēmur accīdēminī accīdentur
perfect accīsus + present active indicative of sum
pluperfect accīsus + imperfect active indicative of sum
future perfect accīsus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present accīdam accīdās accīdat accīdāmus accīdātis accīdant
imperfect accīderem accīderēs accīderet accīderēmus accīderētis accīderent
perfect accīderim accīderīs accīderit accīderīmus accīderītis accīderint
pluperfect accīdissem accīdissēs accīdisset accīdissēmus accīdissētis accīdissent
passive present accīdar accīdāris, accīdāre accīdātur accīdāmur accīdāminī accīdantur
imperfect accīderer accīderēris, accīderēre accīderētur accīderēmur accīderēminī accīderentur
perfect accīsus + present active subjunctive of sum
pluperfect accīsus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present accīde accīdite
future accīditō accīditō accīditōte accīduntō
passive present accīdere accīdiminī
future accīditor accīditor accīduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives accīdere accīdisse accīsūrus esse accīdī accīsus esse accīsum īrī
participles accīdēns accīsūrus accīsus accīdendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
accīdere accīdendī accīdendō accīdendum accīsum accīsū
Derived terms
Related terms

References

  • accido in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • accido in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • Félix Gaffiot (1934), “accido”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
  • Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to come to some one's ears: ad aures alicuius (not alicui) pervenire, accidere
    • to fall at some one's feet: ad pedes alicuius accidere
    • if anything should happen to me; if I die: si quid (humanitus) mihi accidat or acciderit
    • it is most fortunate that..: peropportune accidit, quod
    • a thing has happened contrary to my expectation: aliquid mihi nec opinanti, insperanti accidit
    • it happened miraculously: divinitus accidit