Home Search Index

Definify.com

  •  

Definition 2025


aanvechten

aanvechten

Dutch

Verb

aanvechten

  1. (transitive) to contest, to dispute

Inflection

Inflection of aanvechten (strong class 3, separable)
infinitive aanvechten
past singular vocht aan
past participle aangevochten
infinitive aanvechten
gerund aanvechten n
verbal noun —
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular vecht aan vocht aan aanvecht aanvocht
2nd person sing. (jij) vecht aan vocht aan aanvecht aanvocht
2nd person sing. (u) vecht aan vocht aan aanvecht aanvocht
2nd person sing. (gij) vecht aan vocht aan aanvecht aanvocht
3rd person singular vecht aan vocht aan aanvecht aanvocht
plural vechten aan vochten aan aanvechten aanvochten
subjunctive sing.1 vechte aan vochte aan aanvechte aanvochte
subjunctive plur.1 vechten aan vochten aan aanvechten aanvochten
imperative sing. vecht aan
imperative plur.1 vecht aan
participles aanvechtend aangevochten
1) Archaic.

Anagrams

  • vechten aan

Etymology

From aan +‎ vechten.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnvɛxtə(n)/

Similar Results

© 2025 Definify.com · All rights reserved.

Privacy · About · Terms